Парушэнне слыху

Парушэнне слыху
Міжнародны знак глухаты
МКХ-10	H90.-H91.
МКБ-10-КМ	H90
МКХ-9	389
МКБ-9-КМ	389.8, 389.9 і 389
DiseasesDB	19942
MedlinePlus	003044
MeSH	D034381
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Глухата, парушэнне слыху — поўнае (глухата) або частковае (глухаватасць) зніжэнне здольнасці выяўляць і разумець гукі.

На парушэнне слыху можа пакутаваць любы арганізм, здольны ўспрымаць гукі. Гукавыя хвалі адрозніваюцца па частаце і амплітудзе. Страта здольнасці выяўляць некаторыя (ці ўсе) частоты або няздольнасць адрозніваць гукі з нізкай амплітудай, называецца парушэннем слыху.

Выклікаецца шырокім спектрам біялагічных і экалагічных фактараў. Прычынамі могуць быць захворванні ўнутранага вуха і слыхавых нерваў, запаленне сярэдняга вуха ці некаторыя інфекцыйныя хваробы — менінгіт, грып і інш; часам — траўма або працяглае ўздзеянне моцнага шуму і вібрацыі.

Гл. таксама

• Глуханемата
• Кандуктыўная глухаватасць
• Нейрасэнсарная глухаватасць
• Еўрапейская федэрацыя глухіх